‘谈天说道’ 分类的汇整
-
从习近平讲话说道教文化
从习近平讲话说道教文化
习近平：“1、如果第一粒扣子扣错了，剩余的扣子都会扣错，人生的扣子从一开始就要扣好。2、我们决不可抛弃中华民族的优秀文化传统，恰恰相反，我们要很好传承和弘扬，因为这是我们民族的“根”和“魂”，丢了这个“根”和“魂”，就没有根基了。”
作为土生土长的宗教，道教一直为中国传统文化的发展作出过巨大贡献，在中国文化中占有着重要的地位，是中国传统文化的“三大支柱”之一。
道教对中国传统文化的贡献，首先表现在哲学思想方面。哲学所关心的问题是宇宙和人生的根本问题。道家道教实际上很关心宇宙的根本问题，如老子早在先秦时即以为：宇宙万物皆由“道”产生而来，而“道”则是超越时间和空间的。这种看法，不仅属中国哲学史上对宇宙根本问题的首次阐释，而且与现代科学关于宇宙起源的理论也颇相吻合。
其次，道教对中国医药学的发展也作出了巨大的贡献。道教的基本信仰是长生成仙，而追求长生则首先须祛除疾病，因为疾病可以损害身体健康甚至导致人的死亡；此外，道教还有着同其他宗教一样的慈悲胸怀，以广行善事、积功累德、济世利人为务，甚至以之作为得道成仙的条件之一，这也促使道士们不仅关心自身的病痛，而且去拯救他人的疾苦。
除了哲学和医药学外，道教还对中国的文学艺术产生过很大的影响。道教曾广泛运用散文、诗词、小说、戏曲、音乐、绘画等手段，以人们喜闻乐见的形式来宣扬自己的思想观念等，如著名的《泰山神启跸回銮图》及《朝元仙杖图》俱属此类，而道教常用的“游仙诗”和“青词”等还成为了中国文学的一种体裁。其结果，是大大丰富了中国的文艺宝库。
不仅如此，道教所追求的逍遥自由精神还极大地刺激了中国文人的浪漫情感，道教的许多典故也为中国的文学创作提供了丰富题材。传统文学名著如《封神演义》、《水浒传》、《红楼梦》等，也多以道教思想为宗旨或深深地烙有道教文化印记。
最后，我们想谈一下道教对今日所谓“环境保护”的贡献。
道教认为，人与万物共同禀“道”而生，故“万物与我为一”，因而主张人应该与自然界和谐相处、不能随意地破坏自然环境。
此外，道教徒还遵从老子“见素抱朴，少私寡欲”的教导，主张“不劳精思求财以养身，不以无功劫君取禄以荣身，不食五味以恣，衣弊履穿，不与俗争”，这对于我们树立适度消费的观念，杜绝“竭泽而渔”式的开发，维持可持续发展，亦具有重要的借鉴意义。
总之，古老的道教不仅在中国传统文化中占有着重要的地位，而且对现代社会的发展也有着巨大的启示。
(网文编辑)
-
礼拜仙真圣像是迷信，对身体无益吗？
礼拜仙真圣像是迷信，对身体无益吗？
道教跪拜姿势
教外的人常说，神像无论是用什么材料制造，只是个不动的偶像而已！对神像跪拜只是迷信，有何用？跪拜会损害膝盖关节。
跪拜姿势01
对于道教徒，礼拜仙真不是迷信。
首先从心理方面：
礼拜仙真是道教徒精神的寄托和心灵的抚慰。对神恭敬，能消除傲慢之心，使心境平和，呈祥瑞蔼，不起嗔怒。常怀清静，对事物不起贪恋，
跪拜姿势02
其次是生理方面：
对仙真虔诚恭敬的叩首和跪拜，能使人的精神与根骨关节、经络、血气及五脏六腑都能整得到体协调与提升，收阴阳平衡之效。同时也促进了血液循环，水火互济，肾气下引，气从以顺，气血通畅，意行合一，精神愉悦，百病不生，益寿延年。
跪拜姿势03
-
八旬老太蜗居垃圾池 法官判不孝儿亲身体验
八旬老太蜗居垃圾池 法官判不孝儿亲身体验
2014年5月5日，离母亲节只有6天，可徐州郑集镇付沃村的金老太依然住在垃圾池内，铺着破烂的棉被，地上的馒头，就是晚餐。傍晚，法官陈魏第18次前来，现场判三儿子金安(化名)在垃圾池亲身感受一下。最后，金老太被儿子安置在”新家”一个透风的仓库，儿子住在小楼里。
八旬老太蜗居垃圾池 法官判不孝儿亲身体验
古语有云：“养儿防老，积谷防饥”，这句话现今香港社会在还可以吗？
回想自己的经历，我是50后的。六七十年代的年青人所受的教育，着重书本智识，亦注重德育启蒙，所以当时大部份年青人都懂得尊师重道，谦恭有礼，恭敬尊长，孝顺父母，一般都会把赚到的金钱与父系家庭分担责任，所以那时的长者真的老有所依，若他们多生几个子女，抚育成才，让他们踏足社会后，真是达到“养儿防老”的意义。
但到了八九十年代后的社会，功利主义，物质生活远胜德育的陪训。年青人急功近利，尊师重道的精神，随时光消逝而淹没；让坐，敬老，谦恭的态度已乏善可陈，对大家庭制度责任分担的观念已渐渐模糊，年青人只着重自我的想法，羽翼未丰想离巢远去。
他们在思想、行为意识上对供养父母的观念乏善可陈，再者年青人在现实生活中如工资低、生活指数高，百物腾贵，尤其是住屋的开销，他们的收入除了供自己的消费外，所余无几。他们或想尽一点心意也显得“力不从心”，作为他们父母若不用为子女分担费用，就值得庆贺了。
因此我们要“自求多福，积谷防饥”，在我们有生之年及仍有能力工作时储备一些积蓄，必需“适者生存”，待年老无依时还可以有尊严地生活。若求“养儿防老”，也需要按社会潮流作出修改，子女供养只不过后备而矣；“积谷防饥”才是我们未来生活的座右铭，要做足准备功夫，所谓：“宜未雨而绸缪，无临渴而掘井”，我们的未来仍需靠自己的努力。
-
道可道非常道─生活道教智慧
书名: 道可道非常道─生活道教智慧
作者: 樊惟证
樊智伟，道号惟证，皈依于香港蓬瀛仙馆，属全真龙门派第三十四传弟子。香港中文大学文学士（中文）、文学硕士（文化及宗教）、 教育文凭（通识）。现职蓬瀛仙馆道教文化中心副主任。由2004 年起，逢周四在《明报》心灵导航版刊载“津津乐道”。内容简介
•为什么做人要“难得糊涂”？
•站在成功线上，我们如何才能取得更大的进步？
•面对物欲横流的社会，该怎样做才能养护身心、自在生活？
•何谓命运？怎样看待生活中的吉凶、祸福？本书藉四个范畴：
第一章 恬静•身心：“静”能够抑制噪动的心：只要冷静沉着，就能后发先至。
第二章 耕耘•生活：幸福是自己创造的，灾祸是自己招来的。
第三章 节制•欲求：当一个人的欲望彰显时，他的眼光就会被蒙蔽。
第四章 施爱•社会：有道之人不会放过任何帮助他人的机会；他亦能从中找到真正的快乐。书内的48则触动心灵的小故事，以道家的睿智，带领人们在生活中审视人间世的各种利害，启发我们更为清醒地思考生命，认识、改善生活，从而享受人生真正的快乐。
另外篇章之间加辟“道教小知识”栏目，有趣、实用，助你轻松跨过困厄、畅通人生。
此外还有简逸的水彩插图介绍《道德经》。希望阅读这本书的读者能深受感动，对人生另有一番体会。
推介原因：
这本书虽然并不是道教著作，但却可借着道教的教理教义洗涤生活在繁忙都市人们的心灵。樊惟证师兄在薄薄的小书中；处处充份展现了“道在逍遥”的角度去看事物，从而刷新自己的思维。惟证师兄常居蓬瀛仙馆学修并进之结晶，文采飞扬，慧聪流溢；引经释典，化奥义而达简明；崇德扬善，彰根本而绎真风。一旦付梓流传，良可导人向善，必能为淳风俗、善世情、博仁爱、致和谐而起到一定的积极作用。 -
天人合一与道法自然 — 道教关于人与自然和谐的理念与追求
天人合一与道法自然 — 道教关于人与自然和谐的理念与追求
作者：中国道教协会副会长 – 丁常云 文章来源：中国道教2006年第3期中国道教协会副会长丁常云于七年前所写的一篇道教关于人与自然和谐的理念与追求文章。作为道教徒对今天的社会的种种冲突，极具深思。
内容择要如下：
人与自然的关系始终是人类社会关注的问题。道教的自然观强调人与自然的和谐共生，人与自然和谐的法则就是“天人合一”与“道法自然”。“人法地，地法天，天法道，道法自然”是道教处理人与自然关系的准则，它反映了道教“天人合一”的和谐理念，“道法自然”的和谐原则。
一、道教对理想仙境的追求
二、道法自然的和谐原则 — 体现了人与自然和谐共存的原则有三
第一，人与自然万物都是“道”的化生；
第二，人与自然是一个有机的统一整体；
第三，人与自然是相互依存的；三、天人合一的和谐理念
四、人与自然关系的新思考 — 在处理人与自然关系上
第一，要实现自然观念的转变；
第二，要实现价值观念的转变；
第三，要实现伦理观念的转变；
第四，要实现生产观念的转变。综上所述，道教对于社会和谐的追求是积极向上的，也是与现代社会相适应的，无论是“天人合一”的和谐理念，还是“道法自然”的和谐法则，都是社会所需要提倡和弘扬的。特别是道教关于“人与自然和谐”的思想，对于当前构建社会主义和谐社会具有十分重要的指导意义。
各位网友可浏览下列网址：
http://www.taoist.org.cn/webfront/webfront_viewContents.cgi?id=2390
或按天人合一与道法自然PDF版 下载 -
道教与元宵节
道教与元宵节
元宵节( 正月半 ) – 正月十五是农历新年的第一个月圆之夜，象征著春天的到来。民俗文化中人们吃元宵、赏花灯、猜灯谜，以示祝贺。这是传统新春定义的最后一天，亦是春节假期之后的第一个重要节日。中国明朝钱塘瞿佑《双头牡丹灯记》：“每岁元夕，于明州张灯五夜。倾城士女，皆得纵观”。
每年的正月十五，既是民俗文化中的元宵节，又是道教文化中的上元节。道教文化与民俗文化相互融合，交汇出独有的“过十五”文化。
农历正月十五之所以称为上元节，起源于道教的“三元说”。道教经义《云笈七签》中云：“夫混沌分后，有天、地、水三元之气，后成人伦，长养万物。”
上元节与道教崇奉的神灵有关。道教是崇拜多神的宗教。道教崇奉的神灵种类繁多，其中三官大帝就是地位较高且较有影响者。三官大帝即天、地、水“三官”，有关其来历说法颇多，或说起源于中国古代宗教对天、地、水的自然崇拜，或说起源于五行中金(主生)、土(主成)、水(主化)三气，或以为即尧、舜、禹，等等。“三官”在早期道教中就已占有很重要的地位，如汉末天师道为病人祈祷时需举行“三官手书”仪式，即将病人姓名和服罪之意写于纸上分别送呈天、地、水三官。
南北朝时期，“三官”又与“三元”相配而成为“上元天官紫微大帝”、“中元地官清虚大帝”、“下元水官洞阴大帝”。据称，天官能赐福、地官能赦罪、水官能解厄，分别诞生于正月十五日、七月十五日、十月十五日。各地的人们为了祈福、拔罪和禳灾，多分别在这三个日子举办“上元会”、“中元会”和“下元会”。
因此，道教将正月十五日定为上元节，七月十五日为中元节，十月十五日为下元节。
正月十五张灯的习俗，相沿已久。到了北魏，道教的上元节已经定型，上元张灯也由之固定下来。隋唐时代，元宵节张灯，达到十分兴盛隆重，而且灯的品质不断提高，娱乐活动日益丰富多采，并且一直沿袭至于近代。现代民众的文化生活比以往丰富得多，但是对于传统的节日仍然表现出很高的参与热情。元宵节仍是民间的一个大节，而且它与宗教的联系已经淡化，而演变成全民性的时令节日。
元宵节以张灯观灯为主要特点，同时举办丰富多彩的民间娱乐活。元宵节的活动最有吸引力的当然是张灯和观灯。民间的艺人或者一般能扎灯的一般民众，到了元宵前就要开始扎灯采。那灯，常常做成各种动物、花草，神仙，人物故事，戏剧造型等等。大家各起巧思，做出的花灯千姿百态，争奇斗妍。除了陈列为主的灯采之外，还有不少是以灯为道具进行表演的。比台舞龙灯，耍狮子灯，跑马灯，等等，都是常见的民间演艺。
香港的道教宫观大多会在正月十五日举行祈福科仪，
如蓬瀛仙馆举行“上元宝忏”，“三元宝忏”及“东岳忏”；
青松观举行“赞星行大运”等。
2013 香港元宵彩灯会一览
财神到！多个卡通财神花灯扎作已于尖沙咀文化中心露天广场驻场，祝大家财源滚滚，衣食无忧，一沾新春好意头。而元宵佳节正日(2月24日)，尖沙咀文化中心将有云南大型民族歌舞表演，以及传统手工艺包括汕头瓶内画、佛山剪纸、五华木偶、传统花灯、粤剧化粧及剧服穿着示范。另外，香港文化博物馆邀请本地扎作师傅，制作大型五层传统走马灯，届时更有福、禄、寿三星、财神、运财童子将现身向你恭贺。
春节彩灯展 – 财源滚滚福运来
日期：2013年2月7日至3月17日
时间：6pm-11pm
地点： 香港文化中心露天广场
新界西元宵彩灯会
日期： 2013年2月22日
时间：7:30pm-10:30pm
地点：青衣公园新界东元宵彩灯会
日期：2013年2月23日
时间：7:30pm-10:30pm
地点：粉岭游乐场市区元宵彩灯会
日期：2013年2月24日
时间：7:30pm-10:30pm
地点：香港文化中心露天广场( 文章内容及相片均来自互联网)
-
ประวัติเหลาจื้อโดยย่อ
[show_avatar email=tan_chenghoon@yahoo.com align=right avatar_size=90]เหลาจื้อ (เล่าจื้อ) แซ่หลี่ชื่อตัวว่าเอ่อร์ ฉายาเปอะหยาง หรือตัน (เหลาตัน) เป็นคนอำเภอขู่รัฐฉู่ (ปัจจุบันคือเมืองลู่อี้ในมณฑลเหอ หนาน) เกิดในช่วงหลังยุคชุนชิว (ประมาณก่อนคริตศักราชปี 571) ท่านเคยรับราชการเป็นบรรณารักษ์ ที่หอสมุดหลวงของราชวงศ์โจว เหลาจื้อมีอายุมากกว่าขงจื้อประมาณ 20 ปี ในเวลานั้นขงจื้อเคยเรียนถามพิธีกรรมกับเหลาจื้อในสมัยราชวงศ์โจว เมื่อกลับมายังประเทศหลู่ได้ยกย่องเหลาจื้อกับนักเรียนว่า “ท่านเหลาจื้อที่เราพบนั้นดุจเทพเจ้ามังกรเห็นหัวไม่เห็นหาง ความรู้ของท่านนั้นลึกล้ำยากที่หยั่งวัดได้ นับเป็นครูของเราอีกท่านหนึ่ง”
เมื่อราชวงศ์โจวถึงยุคเสื่อมโทรม เหลาจื้อลาออกจากราชการมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกผ่านด่าน”หานกู่”เข้าสู่ประเทศฉีน นายด่านชื่ออินซี่ขอร้องให้หยุดพักที่ด่านเพื่อเขียนหนังสือปรัญชาแห่งชีวิต ท่านจึงได้เขียนหนังสือชื่อว่า “เหลาจื้อ” ขึ้นมา 1 เล่มมีอักษรทั้งหมด 5,000 คำ ต่อมาเรียกว่าคัมภีร์“เต้าเตอะ” หลังจากนั้นไม่มีใครทราบบั้นปลายของชีวิตท่านเลย เหลาจื้อคือนักคิดและนัก ปรัญชาที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของจีน เป็นต้นกำเหนิดของปรัญชาเต๋า ต่อมาถูกยกย่องให้เป็นต้นตระกูลแซ่ลี้ของฮ่องเต้ในสมัยราชวงศ์ถัง แล้วถูกฮ่องเต้ราชวงศ์ถังแต่งตั้งให้เป็นเทพแห่งเทพเจ้า (ไท่ซ่างเหลาจวิน) เป็นหนึ่งในร้อยของผู้มีชื่อเสียงด้านวัฒนธรรมในประวัติศาสตร์โลก ผลงานที่เป็นแก่นสำคัญมากที่สุดคือเหตุความเรียบง่าย สนับสนุนปกครองโดยไม่ปกครอง ซึ่งหลักคำสอนดังกล่าวเป็นรากฐานต่อการพัฒนาปรัชญาอันลึกซึ้งของจีนมาอย่างยาวนาน จึงถูกยกย่องให้เป็นศาสดาแห่งศาสนาเต๋า
เหลาจื้อใช้คำว่า “เต๋า” อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลง(พัฒนาการ)ของสรรพสิ่งในจักรวาล มีแนวคิดว่า”เต๋ากำเหนิดหนึ่ง หนึ่งกำเหนิดสอง สองกำเหนิดสามและสามกำเหนิดสรรพสิ่ง” เต๋าก็คือ”ชีวิตแห่งวิถีธรรมชาติ” เพราะ ”คนเคารพกฏของดิน ดินเคารพกฏของฟ้า ฟ้าเคารพกฏของเต๋าและเต๋าเคารพกฏของธรรมชาติ” “เต๋าเป็นการมองกฎแห่งธรรมชาติอย่างเป็นกลาง มีความเป็นอิสระ มั่นคงไม่เปลี่ยนแปลงและการปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอโดยไม่ย่อท้อ” คือความหมายอันเป็นนิรันดร์
-
Introduction to Lao zi
Lao zi, name Li Er, the word ‘Bo Yang’, also name Lao Dan. was born in about around BC 571 the later period of spring and autumn (Chunqiu period ), Chu state Ku county (now Henan LuYi). Had done Zhou dynasty keep hidden chamber of history, in charge of the royal scheme. His about more than twenty years old greater than Confucius, Confucius had to zhou dynasty asked him ritual, back after Lu state to his students say: I see Lao tze, like be secretive in one, knowledge deep and unpredictable, it is my teacher!
Zhou dynasty decline, Lao zi resign the goverment post then from west going to ‘han-gu-guan’ into the qin state, the defend of gate duty officials name YinXi ask for stay. Written have the “Lao zi” five thousand words, also called the “Tao Te Ching”. Then his “Left vanish into thin air”.
Was China ancient times a great philosopher and thinker, founder of the Taoist school. By the Tang dynasty emperor after think those named ‘Li’ account ancestor, and be Tang emperor Wu after sealing for the very high lord (Tai Shang lao jun). Is the world cultural celebrities, the world one hundred celebrities. His opus essence is simplicity dialectics, opinion govern by doing nothing that goes against nature, the theory to the development of Chinese philosophy has a profound effect. His is be honored as Taoism ancestor.“Lao zi” with ‘way’ to explain the evolution of the universe, that the tao bring forth one, one bring forth two, two bring forth three, three bring for all things on earth. ‘Tao’ is ‘the life command and often nature’. Human being way to earth, earth way to heaven, heaven way to Tao, Tao way to natural rule. ‘Tao as the objective laws of nature, but also has a independent don’t change, go not almost’ eternal significance.
-
老子简介 (Introduction to Lao zi /ประวัติเหลาจื้อโดยย่อ)
老子，姓李名耳，字伯阳，谥曰聃，又称著老聃。楚国苦县(今河南鹿邑)人, 生于春秋后期(约公元前571年左右), 他曾做过周王室的守藏室之史, 掌管王室图籍。老子约比孔子大二十岁，孔子曾到周朝向他问礼，回鲁国后向他的学生说：我所见的老子，好像神龙见首不见尾，学识渊深而莫测，真是我老师呀！
周王室衰败时，老子辞官西出函谷关入秦，为关令尹喜所留，著有《老子》五千言，又称《道德经》，随后便“莫知其所终”。是中国古代伟大哲学家和思想家、道家学派创始人。被唐朝帝王追认为李姓始祖，又被唐皇武后封为太上老君。是世界文化名人，世界百位历史名人之一，其作品精华是朴素辨証法，主张无为而治，其学说对中国哲学发展具有深刻影向，在道教中被尊为道祖。
《老子》以“道”解释宇宙万物的演变，认为“道生一，一生二，二生三，三生万物”，“道”乃“夫莫之命（命令）而常自然”，因而“人法地，地法天，天法道，道法自然”。“道为客观自然规律，同时又具有独立不改，周行而不殆”的永恒意义。 -
ศาสนาเต๋าในประเทศไทยโดยสรุป
泰国道教概述(泰文版)
การย้ายถิ่นฐานของชาวจีนโพ้นทะเลในประเทศไทย (ชาติพันธุ์จีน) เกิดขึ้นตั้งแต่ยุคเฟื่องฟูของสมัยราชวงศ์ถังถึงยุคโจรสลัดญี่ปุ่นก่อกวนในสมัยราชวงศ์หมิง และย้ายถิ่นฐานมายังทะเลจีนใต้มากขึ้นในปลายรัชสมัยราชวงศ์ชิง ซึ่งในการย้ายถิ่นฐานนี้ก็เป็นการนำเอาวัฒนธรรมและความเชื่อในเทพเจ้า(ศาสนาเต๋า)ตามติดออกมาสู่ภายนอกประเทศ การที่ชาวจีนโพ้นทะเลต้องดำรงชีวิตอยู่ร่วมกับกลุ่มชนต่างชนชาติในต่างแดน แต่พวกเขาก็มีจุดร่วมของการนับถือและการคิดถึงบ้านเกิดเมืองนอน ก่อให้เกิดกิจกรรมต่างๆร่วมกัน ดังนั้นกิจกรรมในพิธีทางศาสนา การที่พวกเขามีความเชื่อร่วมกันทำให้พวกเขาพร้อมกันจุดธูป คุกเข่ากราบไหว้ สมานสามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวฟันฝ่าอุปสรรคและความทุกข์ยาก โดยไม่รู้สึกถึงความโดดเดี่ยว ในสมัยราชกาลที่ 5 พระปิยะมหาราชทรงมีความเมตตาทรงผ่อนปรนกฏบัญญัติต่อชนชาวจีนมาก ในเวลานี้เองทำให้การดำรงชีพของชุมชนชาวจีนมีความมั่นคงขึ้น และสถานะทางสังคมในไทยก็ได้รับการยอมรับมากยิ่งขึ้น จึงทำให้ชุมชนชาวจีนกล้าที่จะลงรากสร้างศาลเจ้าหรือวัด เพื่อแสดงออกถึงความเชื่อถือเทพเจ้าของบ้านเกิดตัวเอง นับระยะเวลามาถึงปัจจุบันมีประวัติซึ่งเกินร้อยปีขึ้นไป และเหล่าศาลเจ้าศาสนาเต๋ายังคงเหลือให้เห็นอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย เช่น
1. ศาลเจ้ากวนตี้อู่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำธนบุรี ป้ายบนประตูศาลจารึกไว้เป็นปี 1781 เชื่อระยะเริ่มก่อสร้างต้องก่อนหน้านี้อีกประมาณหนึ่ง
2. สร้างเมื่อปี 1782 ศาลเจ้าเซวินเทียนซางตี้ตั้งอยู่ที่อยุธยา ป้ายบนประตูศาลจารึกไว้เป็นปี 1842
3. สร้างเมื่อปี 1816 ศาลเจ้าบ้านหม้อ ก็คือศาลปุ้นเถ่ากงบ้านหม้อ
4. สร้างเมื่อปี 1872 ศาลเจ้ากวนตี้ที่เกาะสมุย
5. สร้างเมื่อปี 1854 ศาลเจ้าเซียนกงตลาดน้อย
6. สร้างเมื่อปี 1864 ถนนเจริญกรุงใกล้ปากซอย 63 ศาลเจ้าซินซิ่งกงเทียนจี้
7. สร้างเมื่อปี 1883 ใกล้กับสถานีรถไฟหัวลำโพงถนนไมตรีจิตต์ศาลเจ้าชีเซิ่นมา (ชิกเซียนมา)
8. สร้างเมื่อปี 1892 ถนนสำเพ็งซอยตลอดเก่าศาลกวนตี้
9. สร้างเมื่อปี 1893 ถนนวัดสามปลื้มซอยสำเพ็งศาลซินซิ่ง (ศาลเจ้าจิ่วฮวงจิโต๋เหล่า) และ
10. สร้างเมื่อปี 1902 และศาลเจ้าลวี่ตี้ตั้งอยู่ที่กรุงเทพฯ เป็นต้น
เมื่อย้อนไป 70 ปีก่อนรัฐบาลไทยได้ประกาศนโยบายด้านการศึกษา โดยกำหนดห้ามการเปิดเรียนเปิดสอนภาษาจีนดังนั้น ลูกหลานชาวจีนอายุ 60 ปีลงมาส่วนมากไม่สามารถพูดเขียนภาษาจีนได้แล้ว แม้แต่แซ่ของตัวเองก็ไม่สามารถเขียนได้ ยิ่งแย่ไปกว่านั้นภาษาจีนท้องถิ่นของตัวเองก็ไม่รู้จัก บางคนรู้ว่าตัวเองเป็นลูกหลานคนจีน แต่ไม่ทราบแซ่อะไร เมื่อก่อนศาลเจ้าเต๋าจำนวนมากไม่ได้ใช้ภาษาจีนในการถ่ายทอดรุ่นสู่รุ่น และก็ไม่รู้ว่าศาสนาเต๋าคืออะไร รู้แต่เพียงว่าเหล่าเทพเจ้าในศาลเจ้านั้นนำมาจากทางด้านใต้ของจีน กระทั่งบรรพบุรุษผู้สืบทอดศาลเจ้าในยุคก่อนก็ไม่ได้ทิ้งประวัติใดๆไว้ แต่เพื่อให้ศาลเจ้ายังต้องดำรงคงอยู่ต่อไปจึงค่อยๆปรับตัวไปร่วมกับสีสรรของพุทธศาสนา จึงทำให้พิธีกรรมของศาลเจ้าเต๋าในปัจจุบันก็ได้ใช้พิธีเดียวกันกับพุทธศาสนาสายเถรวาทประเทศไทยเป็นเมืองพุทธ ในสังคมชาวจีนเองความรู้เกี่ยวกับศาสนาเต๋า นอกจากนักพรตเต๋าและบรรดาศาสนิกชนศาสนาเต๋าซึ่งมีจำนวนน้อยแล้ว คนทั่วไปเข้าใจว่าการ “ไหว้เจ้า” หรือ “ไหว้เหล่าเอี้ย” ก็คือการ“ไหว้พระ” และการ “ไหว้พระ” ก็คือการ “ไหว้เจ้า” หรือ “ไหว้เหล่าเอี้ย” ทำให้การ “ไหว้เจ้า” หรือ “ไหว้เหล่าเอี้ย” กับการ “ไหว้พระ” คืออันเดียวกันจนยากที่จะแยกออกจากกัน คนทั่วไปรู้ว่าศาสนาพุทธคืออะไร ใครคือศาสดาของศาสนาพุทธ คนส่วนมากไม่รู้จักศาสนาเต๋า? ใครคือศาสดาของศาสนาเต๋า? และก็ไม่รู้ว่าตัวเองนับถือคือศาสนาเต๋า ต่อความหมายและความป็นมาของการ “ไหว้เจ้า” หรือ “ไหว้เหล่าเอี้ย” ไม่ชัดเจน เป็นเช่นนี้จากรุ่นสู่รุ่นจวบจนปัจจุบัน ความเข้าใจของสังคมต่อศาสนาเต๋ายิ่งมายิ่งลางเลือน ด้วยเหตุนี้จึงมีความจำเป็นที่จะต้องกล่าวสรุปโดยย่อเกี่ยวกับศาสนาอันเก่าแก่ของเรา-ศาสนาเต๋า
ในฐานะที่เป็นศาสนิกชนของศาสนาเต๋า อันดับแรกจะต้องเข้าใจที่มาที่ไปของความเชื่อถือของเรา ตลอดจน ประวัติศาสตร์ ความหมายและแก่นธรรมคืออะไร? ในโอกาศนี้เรามาร่วมกันศึกษาศาสนาต๋าที่เราเคารพและนับถือ
ศาสนาเต๋าเป็นศาสนาที่เก่าแก่ของชนชาวจีน มีประวัติศาสตร์อันยาวนานนับเวลาถึงปัจจุบันมีอายุได้ 4,711 ปี โดยเริ่มต้นจากราชวงศ์ฮวงตี้ เฟื่องฟูยุคเหลาจื้อในรัชสมัยราชวงศ์โจ พัฒนาเป็นศาสนาโดยจางเต้าจวินในราชวงศ์ฮั่น ศาสนาเต๋าเคารพฟ้าและกราบไหว้บรรพบุรุษเป็นฐาน บนพื้นฐานของความเชื่อนั้นให้ “เต๋า” เป็นสภาวะสูงสุด การศึกษาเทพยดาเซียนเป็นแก่นกลาง จวบถึงปัจจุบันมีเนื้อหาที่กว้างขวางและซับซ้อนมาก ภายในนี้รวมถึงภูมิปัญญาของ ชาวบ้านและวัฒนธรรมที่สืบทอดต่อๆกันมา เป็นต้น เป็นศาสนาของชนชาวจีนแต่ดั้งเดิมศาสนาเต๋ามีความเชื่อว่าสรรพสิ่งในใต้เหล้าล้วนแต่มีเทพยดาสิงสถิอยู่ “ผู้ใดมีเต๋าผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้มีคุณธรรม” เน้นถึงปุถุชนต้องปฏิบัติธรรม (เต๋า)และสะสมความคุณธรรม ส่งเสริมในชีวิตประจำวันต้องมีเมตตา ประหยัดและอ่อนน้อมถ่อมตน ในการปฏิบัติพัฒนาภายในตนเองนั้นเน้นที่ความสงบสันโดษไม่แก่งแย่ง
ศาสนาเต๋าเคารพนับถือเทพเจ้าหลากหลายองค์ ในจำนวนนี้ต้องนับว่า ซานชิงเป็นเทพแห่งเทพเจ้า นอกจากนั้นยังมีสามเทพแห่งจักรวรรดิ์(เทพฟ้า เทพดินและเทพน้ำ) ตลอดจนถึงเจ้าพ่อเมืองและเจ้าที่เจ้าทาง สังเกตุเห็นว่าในบรรดาเทพเหล่านี้มีที่มาจากฟ้าดิน คนเดินดินบรรลุเซียน รวมถึงบุคคลในประวัติศาสตร์ที่มีบารมี มีความรู้ มีปฏิบัติดีมีคุณธรรมและแพทย์ที่มีผลงานความโดดเด่นเป็นต้น
